Herkesin Bildiği Atasözü: Doğru Söyleyeni Dokuz Köyden Kovarlar Hikayesi ve Anlamı Nedir?

Bazı atasözlerimiz vardır ki bir şey anlatmamasına rağmen, çok şey anlatırlar. Örneğin “doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar” atasözü gibi. Doğruyu söyleyeni dokuz köyden kovarlar hikayesini ele aldığımız bu yazıda, bu sözün anlamını ve tarihteki yerini anlatacağız.

Toplum, insanların birbirleriyle uyum içinde yaşamalarını, huzurlu bir ortamda bir arada bulunmalarını ister. Ancak bu uyumu sağlamak her zaman kolay olmaz. Bazen bir kişi doğruyu söylediğinde, bu doğru birçok kişinin çıkarına dokunabilir. İşte bu noktada, “Doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar” atasözü devreye girer. Peki, bu atasözünün anlamı nedir ve nereden gelmiştir? Daha da önemlisi, neden dokuz köyden kovuyorlar? 🙂

Doğru Söyleyeni Dokuz Köyden Kovarlar Atasözünün Hikayesi

Doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar atasözünün hikayesi oldukça çarpıcı ve kısadır. Bir köyde, her zaman doğruları söyleyen bir çoban yaşarmış. Bir gün köyün muhtarı, yabancı bir adama hasta olan ineğini satmak ister. Çoban, bu durumu fark eder ve ineğin hasta olduğunu yabancıya söyler.

Muhtar, bu durumdan oldukça rahatsız olur ve çobanı köyden kovar. Çoban, “Varsın beni dokuz köyden de kovsunlar, ben doğruyum.” diyerek köyden ayrılır. İşte doğru söyleyeni 9 köyden kovarlar

Bu hikaye, doğruyu söyleyen kişilerin karşılaşabileceği zorlukları ve bu zorlukların aslında bir cesaret göstergesi olduğunu vurgular. “Doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar” hikayesi, toplumsal normların bazen doğruluk ve dürüstlüğe karşı olabileceğini, ancak bu durumun kişiyi yolundan döndürmemesi gerektiğini öğretir.

Doğru Söyleyeni Dokuz Köyden Kovmalarının Sebebi Nedir?

“Doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar” atasözünün anlamı, toplumun çoğu zaman doğruluğa ve dürüstlüğe tahammül edemediğini ifade eder. İnsanlar, gerçekleri duymak istemediklerinde, bu gerçekleri dile getiren kişiyi dışlamaya meyillidir. Bu atasözü, doğruyu söyleyen insanların, toplum tarafından hoş karşılanmadığını ve genellikle dışlandığını anlatır.

Özellikle günümüzde siyasi bürokraside bu atasözü sürekli kullanılır.

Bu durum, doğruyu söyleyen kişinin karşısındaki insanın çıkarlarına ters düşen bir durum yaratmasından kaynaklanır. Doğruyu söyleyen kişi, çıkarların çatıştığı durumlarda çoğunlukla istenmeyen kişi haline gelir. TDK’ya göre de, bu atasözü, doğruları söyleyen insanların toplumda istenmediğini ve bu yüzden dışlandığını ifade eder.

Doğru Rahatsız mı Eder?

Doğruyu söylemek, her zaman basit değildir. Doğru, insanın iç dünyasına dokunur, bazen sakladığı, görmezden geldiği gerçekleri yüzüne çarpar. Bu yüzden, doğruyu duyan kişi rahatsız olabilir, hatta bunu söyleyeni dışlama yoluna gidebilir. Ancak bu rahatsızlık, büyümenin ve içsel huzura ulaşmanın bir parçasıdır.

Doğru, yaralayıcı olsa da, bu yaralar iyileşmenin habercisidir. Gerçekle yüzleşmek zordur, ama bu yüzleşme, kişiyi daha güçlü ve farkında bir insan yapar. Doğruluğu savunmak, cesaret gerektiren bir eylemdir, ancak bu yolda karşılaşılan zorluklar, kişinin kendisiyle barışık olmasını sağlar.